okul bisiklet grubu

Geçenlerde bir arkadaşım Urla’da bir öğretmenin, öğrencileri için organize ettiği doğa yürüyüşü ve bisiklet turların bahsetti.  Hem çok sevindim hem de çok imrendim. Benim ilkokul ile ilgili hatıralarım kalabalık sınıfımız (sanırım 50 küsür çocuktur), okula yürüyerek gittiğim, ismimi yazmayı okuldan önce öğrediğim ama okulumuzun zor ismini birinci sınıfın sonunda anca doğru yazabildiğim (okulun ismini yazmam gerek yok zaten kısa bir süre önce imam hatip okulu olmuş), beslenme tenefüsünü gereksiz bulduğum (annem kahvaltısız evden çıkmamıza izin vermezdi ama diğer tüm öğrenciler aç kurtlar gibi kantine koşardı), eğitsel kollar için yakamıza taktığımız rozetler (çevre, temizlik, yeşilay, kızılay vs)  ve havalar güzel olduğunda komşu sınıf ile birlikte gittiğimiz piknikler.

İlkokul ve ortaokuldaki  öğretmenlerimizin hobileri olduğunu düşünmüyorum. Belki vardı ama bizi hobiler konusunda yönlendirmiyorlardı. Piyano ve keman kursuna gidenlerimiz, haftasonu aldıkları özel derslerden fırsat bulup futbol oynayanlarımız elbette vardı. Ama toplu olarak yaptığımız tek sosyal aktivitemiz bir dolmuşa doluşup pikniğe gitmekti. İşte bu yüzden Urla’daki öğretmenin öğrencilerine çok imrendim ve matematik öğretmeni Mervan Kızıl (35) ile bağlantıya geçtim.

Mervan, ilk görev yeri Gaziantep’te başlamış dersten sonra öğrecilerine çevreyi ve  doğayı tanıtmaya. Onları kitap fuarlarına, ağaç dikim şenliklerine, fotoğraf gezilerine götürmüş. İki yıldır Urla’da öğretmenlik yapıyor ve onun şanslı öğrencileri doğa yürüyüşleri ile tabiat anayla tanışıyor, çadır kamplarında tecrübe kazanıyor ve bisiklet turlarında çevrelerini tanıyorlar.

Okul bisiklet grubu

Bu çeşit aktivitelerin sürekli olmasını sağlamak için okul bisiklet grubunu kurmuş. 25 minik öğrencisine bisikleti anlatmış, bakım ve onarımı ile ilgili teknik bilgileri vermiş; çocuklar ilk yardım eğitimlerini de aldıktan sonra günübirlik turlara başlamışlar. 2013 yılında okul bisiklet grubu iki gün süren Seferihisar Bisiklet Festivali’ne katılmış.

Bisiklet grubunun yanısıra bir de yürüyüş grubu oluşturmuş. Doğa yürüyüşü eğitimlerinden sonra çevredeki günübirlik yürüyüş etkinlikleri başlamış.

12-15 yaş arası doğayla barışık aktiviteler yapan bu çocukların dağlara, ormana, denize, hayvanlara ve bitkilere yaklaşımı farklı olacak. Yürüyüş ve bisiklet ile geçtikleri yerlerin kokularını, sesleri ve sessizliği tatmayı, doğanın ne kadar zengin olduğunu, rüzgarın yönünü, yağmurdan korunmayı, ağaçların, kuşların isimlerini öğrenecekler. En önemlisi doğanın değerini bilecekler ve doğayı koruyan bilinçli yetişkinler olacaklar. “Ağaç yaşken eğilir”in ne demek olduğunu Mervan Kızıl çok iyi biliyor ve üzerine düşeni yapıyor.

Mervan’a okuldan, velilerden veya bakanlıktan destek alıp almadığını sordum. Geçtiğimiz yıl Urla İlçe Halk Eğitim merkezinin önerisi ve desteği ile 3 aylık doğa yürüyüşleri ve bisiklet gezileri içerikli program hazırlamış ve program kaymakamlık tarafından onaylanmış. Böylelikle program dâhilindeki tüm yürüyüş ve bisiklet gezileri için toplu izin alınmış olduğundan, her gezi ve aktivite için gereken izin ve gezi onayı, gezi programı hazırlama gibi bürokratik işlemlerden muaf olunmuş. Zamanlarını ve enerjilerini gezilerde harcamışlar.

“Ne güzel, peki hiç mi sorun yaşamadın?” diye soruyorum hemen. 3 aylık sürecin ardından devamı için hazırladıkları program aynı kaymakamlık tarafından bu sefer onay görmemiş. Tüm yürüyüş ve bisiklet etkinlikleri durma noktasına gelmiş. Etkinlikler resmi bir kurum kapsamında ve 18 yaşın altındaki sorumluluk gerektiren bireylere (çocuk ve gençler) yönelik yapıldığından,  sorumlulukları, riskleri ve bürokratik hazırlıkları da hayliyle fazla.

Keşke bütün öğretmenlerimiz Mervan gibi olsa derken, Mervan’ın da yolunun kesildiğini öğrendim.

Mervan evinden okuluna her gün bisikletle gidip geliyor ve çalıştığı okul, Urla Hakan çeken Anadolu Lisesi’nde kurduğu “Doğa ve Bisiklet Kulübü”ne öğrencilerinin ilgi ve istekleri yüksek. Bir şekilde engelleri yenerek, gerekli bürokratik işlemleri aşarak etkinlik ve çalışmalara devam edecek.

Neden destek vermek yerine köstek olunur… Sizin bir fikriniz var mı?