Son yaptığımız bisiklet turundan döneli henüz sadece bir kaç hafta geçmiş olmasına rağmen aklım yolda, bisiklette, bisikletle yolda olanlarda…
Bisikletle bir kere yol tecrübesi yaşarsan bir daha başka bir şey ile yolculuk yapmak istemezsin. Rüzgarın tenini okşamasını sevdiğini, yavaş olmanın tadını almayı, yolda olmanın özgürlüğünü, sessizliğin ve doğayla bütünleşmenin değerini öğrenirsin ve başka birşey ile değişmek istemezsin.
İşlerinden istifa edip uzun seyahatlere çıkan gezginler, paraları olmadığı için değil sadece bu tecrübeyi tadıp tanıdıkları için ulaşımda bisikletlerini tercih ederler.
Bugün Bisiklerim’le yollarda değil evdeyim ve internetten gezenlerin fotoğraf ve paylaşımlarına bakarak şimdilik idare etmeye çalışıyorum. En çok Cemal Atasoy, turuna Buenos Aires’de başladığı Güney Amerika fotoğraflarına bakıyorum. Her birine tek tek imrenerek bakıyorum ve fotoğrafları ile aktardığı kültürü, renkleri, insanları, yemekleri izliyorum.
Sonra bilgisayarımda diğer bir sayfaya atlayıp İbrahim Onat‘ın Afrika turundaki güncel etabını inceliyorum. Kahire’den Cape Town’a ana rotasını Mısır-Sudan-Etiyopya-Kenya-Tanzanya-Malavi-Mozambik ve Güney Afrika Cumhuriyeti olarak hazırlamış. Yaklaşık 12.000 km. Vizelerini ülkelerin sınır kapısından alıyor. Serengeti gibi yaşam parkları, Viktorya Gölü izlenimlerini sabırsızlıkla bekliyorum.
Peki Asya‘da kim pedallıyor bugünlerde? Mustafa Yıldız 20 Ekim’de Ankara’dan başaladığı Asya bisiklet turu kapsamında şuanda İran’da. Emekli astsubay olan Mustafa Yıldız, ‘ dünyada iyi insanlar kötü insanladan daha fazla bu yüzden insanlara güvenebilirsiniz’ varsayımı ile yola çıktı ve aslında topraklarımızda öldürülen italyan Pippa Bacca’nın bıraktığı yerden yola devam ediyorve barış için toplam 33.500 km pedallacağı rotasında ilerliyor.
Ne güzel bir özet olmuş bu.. çok beğendim, sen yazmasan bu ilginç turların ve gezginlerin hakkında hiç haberim olmayacaktı, çok güzel birleştirmişsin, harika bir kompozisyon çıkmış ortaya, her zamanki gibi teşekkür ediyorum fan club’ünün bir üyesi olarak.. 🙂
çok güzel…
İbrahim kardeşim nihayet net ve çok güzel fotonu gördüm.Başak Bulut.,Seçil Öznur ve Alexios,Gürkan Genç,Mustafa Yıldız,Cemal Atasoy pedalcanların yollarda sağ salim ilerlediğini görmek,bilmek bizleri çok sevindirdi.Bisiklet dünyası adına Türkiyeden dostlarımızın dünyanın çeşitli yerlerinde Bayrağımızı şanla,şerefle taşımaları göğsümüzü kabarttı.Yazınızda mükemmel yazılmış.Kaleminize paylaşan yüreğinize sağlık.
Hepimiz yaşadık ki tüm bunlar hayal ederek hayata geçiyor, umarım kurduğun tüm hayal llerini gerçekleştirirsin, sevgimle 🙂
Cemal, sen taaa dünyanın öbür ucundan benim blogumu okuyup bir de zahmet edip yarım yazıyorsun ve benim gibi masa başında pinekleyen nacizhane dostunu sabah sabah mutluluktan havalara uçuruyorsun:)sevgiler
yolda olan tüm bisiklet gezginlerine kolaylıklar dilerim . ayrıca bu güzel paylaşımlar için de teşekkürler. takipteyim .
Olan bitenden haberdar olunmasını sağlayan harika bir yazı olmuş…
Teşekkürler.
beşki benim bilmediğim şu anda yollarda olan başka dostlarımız da vardır.bu yazıyı yorumlarınızda güncelleyebilirim.haber verirseniz sevinirim.
Merhaba!
Biz Güneydoğu Asya ekibi, döndük. 🙂 Tabii ki aklımız, kalbimiz yolda kaldı ve kafamızın içinde yeni planlarla.
Keşke bize yolda Türkler bisiklete biniyor mu diyen adama bu güzel yazıyı gösterebilseydim ve de devamı da geliyor deseydim! : ))
Ellerinize sağlık! O ilk iki cümle şu an bizi öyle güzel anlatıyor ki!
Tüm bisikletlilere selamlar! 🙂
Güneydoğu Asya Ekibi, hoşgeldiniz!
sevgiler