Çocukluğundan beri hep uzaklara gitmek isteyen Paola Gianotti ‘nin bisikletle 144 günde dünyayı nasıl dolaştığını anlattığı kitabı biraz önce bitirdim.
3 gün önce kitabı elime aldığımda kitaptan hiçbir beklentim yoktu, birkaç sayfasını okur, varsa içinde fotoğraflara bakar ve “hmm böyle de bir şey varmış” derim diye düşünüyordum. Yine bir süper kahraman-vari sporcunun hikayesini okuyacağımı sanıyordum ancak daha ilk cümlede beni başka bir kitabın bekliyor olduğunu anladım.
Paola Gianotti, bisikletle dünya turunun ortasında bir yerlerde yolculuğunun ABD ayağını tamamlamasına birkaç yüz kilometre kalmışken kendini yarı baygın bir halde helikopterle hastaneye götürülürken buluyor. Araç kullanırken cep telefonunda arkadaşıyla mesajlaşan 20 yaşlarında bir delikanlı, Paola’nın hayatını birden bire tepetaklak ediyor, üstüne üstlük çatlak bir omuriliğe 85bin dolarlık hastane faturasını da ekliyor.
144 gün
29430 km
175.000 metre irtifa kazanımı
Günde 215 km
536 sandviç
405 muz
1 sel
1 tsunami
1 deprem
3 çöl,
2 kırık kask
16 köpek saldırısı
Paola Gianotti – UltraCycling
Plazada çalışan, topuklu ayakkabı ve etek-ceket giyen Paola işinde mutsuz. Hayatına anlam katacak birşeye ihtiyacı var. Çocukluğundan beri gitmek istediği “uzaklara” yakınlaşmak için bisikletle dünya turu yapmaya karar veriyor, hatta bu çılgınlığı yapmışken daha da abartıp, Guinness Rekorlar Kitabı’na dünyanın çevresini dolaşan en hızlı kadın olarak da geçeyim diyor.
Hayallerini gerçekleştirmek için gerekli olan maddi kaynağı oluşturmak için markaların kapısını çalmaya başlıyor. Günde 215 km pedal çevirebilmesi için ona eşlik edecek bir ekibe ve ekibin de bir araca ihtiyacı var. Aslında yemek yiyebilecekleri ve konaklama ihtiyaçlarını da karşılayan bir karavana. Bisiklet insan gücüyle gidiyor ama karavan için kiralama, benzin ve başka masraflar var.
Sponsor arayışları umutsuz bir şekilde sürerken antenmanlara başlıyor ve önce tek başına sonra da başka bisikletçiler ile uzun sürüşlere katılıyor. Bir yıl sonra kendini hazır hissettiğinde birkaç tane ona inanan sponsor bulmuş oluyor ve 8 Mart Dünya Kadınlar Günü’nde İtalya’daki evinden yola çıkıyor, arkasında bir karavanın içinde ona eşlik eden 3 arkadaşı var.
İtalya’dan Portekiz’e 14 günde ulaşıyor. Uçakla Güney Amerika’ya Arjantin’e oradan haftalarca süren sürüş sonrası Peru’ya ulaşıyor. Peru’dan uçakla ABD’de Miami’ye geçiyor.
Her sabah saat 5:30’da pedal çevirmeye başlıyor. Takımı onun için öğle yemeği ve akşam yemeği hazırlıyor ama onun dışında binlerce kilometre boyunca Paola yolda tek başına. Mental zorluklar ve fiziksel yorgunluk ile başa çıkıyor ve tüm endişelerini kitapta açık açık anlatmaktan çekinmiyor.
ABD etabı bitip Avustralya’ya geçmeye kilometreler kala ise bir arabanın ona çarpması sonrası kendini kırık bir omurilik ile hastanede buluyor. Tekrar ne zaman bisiklete binebileceği belli değil, o ve ekibi evden binlerce kilometre uzaklıkta ve Paola hayalini gerçekleştirmeden eve dönmek istemiyor. ABD’de tam 3 ay iyileşmeyi bekliyor ama omurilikteki çatlak bir türlü iyileşmeyince ona eve dönmekten başka seçenek bırakmıyor.
İtalya’ya döndükten sonra kaderini kabullenmiyor, doktor gözetiminde kalıyor ve iyileştiği haberini alır almaz tekrar bisikletle antrenmanlarına başlıyor. Kısa bir süre sonra ise ABD’deki kazanın yaşandığı noktaya geri dönüyor ve aynı yerden tekrar pedal çevirmeye başlıyor.
Paola, çok güçlü bir kadın. Fiziksel güçten bahsetmiyorum.
Herkes yapamazsın derken yaparım demesi, elinde olmayan nedenlerden dolayı aksayan yolculuğunu bir şekilde sürdürmesi, kazadan aylar sonra aynı yerden yeniden başlayabilmesi beni çok etkiledi. Beş ay süren yolculuğun 4 ayı rüzgara karşı pedal çevirdi, sağanak yağışların onu durdurmadı, her gün sele üstünde ortalama 15 saat geçirdi ve pes etmedi.
Paola Gianotti – www.keepbrave.com
